اهداف تعیین شده توسط رئیس جمهور فدراسیون روسیه برای افزایش صادرات محصولات کشاورزی تا سال 2030 با بهبود جذابیت سرمایه گذاری در مجتمع های کشت و صنعت و افزایش سهم محصولات صادراتی با ارزش بالا قابل دستیابی است.

کشاورزی در ایران ریشه عمیقی در تاریخ کشور داشته و در سیر تکامل تاریخی خویش نیاز به گفتمان‌ جدید دارد، یعنی تجدید ساختار و سازماندهی مجدد بمنظور تعادل مجدد قدرت در سیستم غذایی و «تقویت موقعیت کشاورزان در زنجیره‌های ارزش»، ضروری است.

بحران اخیر در دریای سرخ  که از نوامبر 2023، آغاز شده به مثابه یادآوری آشکار از آسیب پذیری تجارت جهانی غذا در برابر بی ثباتی ژئوپلیتیکی است. در طول سال‌ها، زنجیره تامین غذای جهانی به یک شگفتی لجستیک مدرن و همکاری بین‌المللی تبدیل شده است.

تعهد دولت ها به توسعه مزارع بزرگ به کمک شرکای راهبردی "سرمایه داری ملی بخش کشاورزی" به مثابه یک "دکترین برای حصول به امنیت غذایی" در چارچوب "حکمروایی غذایی" ؛ طرح تازه ای از سیاستگذاری کشاورزی را در مباحث بین المللی تشکیل داده است.

جدای از شناسه های تاریخی کشت قراردادی در کتیبه های باستان؛ در ایران قرن نوزدهم پس از سفر سوم ناصرالدین شاه به اروپا در سال ۱۸۸۹ گروه عظیمی از سرمایه گزاران اروپایی تمایل وافری جهت انعقاد قراردادهای کشت و صادرات و سرمایه گزاری در کشت چغندر، تاسیس کارخانه قند، توسعه کشت نیشکر و چغندر قند، پنبه و حتی نوغانداری، از خود نشان دادند.

دکتر حسین شیرزاد مدیرعامل شرکت پشتیبانی امور دام کشور گفت: با اعطای نهاده مدت دار و عرضه بیش از یک میلیون تن نهاده با ارز ترجیحی و بهره گیری از مکانیزم استمهال شرکت پشتیبانی امور دام کشور خدمت مهمی به جامعه مرغداران نموده است، به‌گونه ای که عمده انبارهای مرغداران و زنجیره‌ها پر از نهاده است.